Dit binne dus de eerste regels fan mien blog...we salle kieke hoe dit gaat...meensen totte kiekes.
En der is oek al un reaktie binnenkommen...we hewwe ùn beller! de kest overegens oek aardeg anti chronere addat bestaat...je foëge mar toe later of eerder. Ik foël wel dat dit mien wereldsje is. Ik wil oek persoanleke dingen kwiet...ut sú wat meer un dagboek wudde mutte...geheim is ut dan niet fansellefs...mar ja...ik ken meensen die der infoorkomme altieten nog pseudoniemens geve en su meer...of ik swets sellef de heule boël bijmekaar. We salle ut kieke...siën sellefs.
Feddes weer lezen innet boek over Stalin...de dichter..dit is un stukje fannen gedicht fannem.
Hij skreef se innet Georgies.
Door dit land zwierf hij,
als een geest van deur tot deur.
De hand geklemd om zijn luit
die hij zoet deed zingen.
In zijn dromende deuntjes
voelde je als stralen van de zon
onversneden waarheid
en hemelse liefde dringen.
En dat wurdt dan sun ongelooflek beest later. Hij hadde las ik, trouwens onnergúd dat heul moeilek skoan te krijen wadde...aldus un húshoudhullep fan meensen waarie tiedelek lesjeerde in Wenen in 1913 en daar liep Hitler oek altieten inne buurt innet park en...Wittgenstein...nou soek ut mar út.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hij doët ut Anne!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk, Anne!! Bedoel jij (in jouw mail vanochtend) de dagboeken van Henri-Frédéric Amiel? Ha, ik herlees nu weer het 'Dagboek' van Frederik van Eeden. Wat soms toch een megalomaan manneke. Bijwijlen compleet los van de realiteit. Nu terug naar mijn melkkoffie en mijn stroopwafels en het onvoltooide meesterwerk van Chabrier: de opera 'Briséïs'.
BeantwoordenVerwijderen